طراحی شده در : گروه هنری فلفل - افشین بایرامی نیا
موضوع : حمایت از کالای ایرانی
آدرس ما در کانال سروش : @felfel_kh
اول اینکه چرا مسجد یک شبکه؟
جواب : در هر محله افرادی هستند که به یک کاری مشغول هستند که با حمایت آنها میشه در اقتصاد جامعه نقش مهمی ایفا نمود. اگر مساجد از این تولیدی ها حمایت کنه(حتی فقط با تبلیغ تولیدکنندگان محله) میشه چرخه اقتصادی محلات رو بخوبی تضمین کرد.
ایده : هر مسجد ، یک شبکۀ تولیدی
شرح : با راه اندازی گروه های تعاونی در مسجد و اجاره یک مغازه و به نمایش گذاشتن تولیدات محله( صنایع دستی،گلدوزی و خیاطی و …) یک چرخه اقتصادی را میتوان راه اندازی نمود.
تجربۀ “افشین بایرامی نیا” از طرح «هر مسجد ، یک شبکۀ تولیدی» :
کاری که من شروع کردم خیلی ها میگفتن نمیشه و یا مردم حمایت نمیکنند. ولی من با توکل بخدا و به همت بچه های حلقه های صالحین پایگاه این طرح رو شروع کردم.
شروع کار رو در سنگر خودمون(مسجد) شروع کردیم. از بچه های پایگاه خواستیم که هرکسی تو خونه هاشون، فامیل ها و همسایه هاشون صنایع دستی و یا هر چیز تولیدی دارند بیان با ما همکاری کنند. در یک ماه بیش از 50 خانواده تولیدی در محله آشنا شدیم. بعد از برنامه ریزی در گروه تعاون خودمون در مسجد قرار شد که یه نمایشگاه تولیدی محله برپا کنیم. شکر خدا نمایشگاه تولیدی هم بخوبی مورد استقبال قرار گرفت. و الان تولیدی های کوچک در محله به راه افتاده و تعدادی جوان که بیکار و یا دنبال کار بودند فروشنده محصولات محله خودشون شدند.
#ما_میتوانیم
#کالای_ایرانی
#کالای_ایرانی_میخریم
«تومان کوینگ»، لباس محلی قدیم اردبیلی ها. متأسفانه با گذشت زمان این لباس محلی داره بین زنان و دختران کم دیده میشه که از آن استفاده کنند.
یه روز تو خونه داشتم تلویزیون نگاه می کردم که مستندی از شبکه پنج پخش میشد که در مورد لباس های محلی استان اردبیل بود. تا آخرش برنامه رو دنبال کردم و برای من خیلی جالب بود که به عنوان یه فعال فرهنگی از چنین موضوع بزرگی داریم ساده می گذریم.
چند روزی بود فکرم را به خودش درگیر کرده بود.
قرار بود که یه نمایشگاه تو محله برپا کنیم.
اتفاقاً موضوع هم در مورد حجاب و عفاف بود.
تمام سعی خودمو کردم تا یه لباس محلی اردبیل رو پیدا کنم تا اینکه در نمایشگاه در دید مهمانان بزاریم.
خدا رو شکر لباس رو از یجایی تهیه و تو نمایشگاه گذاشتیم.
اهالی محله و سایر محلات هم به نمایشگاه برای بازدید آمده بودند. حتی مهمان از سایر شهرها هم داشتیم که اصالتأ اردبیلی بودند و خونه فامیل هاشون اومده بودند.
لباس محلی هم که به چشم همه دختران و زنان بازدیدکننده افتاده بود و حتی لباس رو واسه خرید میخواستند ولی ما اونو امانت گرفته بودیم. لباسی که از بین زنان و دختران برداشته شده و کمتر زنانی هستند که از آن استفاده میکنند. زنانی که سالخورده و از نسل های اجدادی ما…
مَنِ فعالِ فرهنگی در خواب بودم…
(الان چند سال از ماجرای نمایشگاه میگذره. خدا رو شکر با حمایت اهالی محله یک تولیدی لباس راه اندازی شده توسط بانوان که لباس محلی هم تولید میشه. تازه لباس اکثر عروسی های محلمون لباس محلی هست حتی سوغاتی به سایر شهرها هم میره…)
پیام یک سرباز کوچک فرهنگی: لطفاً نگیم مردم نمیخوان یا فراموش کردن. بلکه مردم را بخوانیم…
مردمان ایران،همان دلاوران و شیرزنان هشت سال دفاع مقدس هستند…
یاشاسین ایران.
یاشاسین ایران مردمی…
عصر حاضر را عصر اطلاعات و ارتباطات می‌نامند و انتقال اطلاعات و برقراری ارتباط جز به مدد تبلیغ و رسانه میسر نیست. در این راستا هنر، با توجه به زبان ارتباطی خاص خود چنانچه به‌درستی مورد توجه قرار گیرد می‌تواند بهترین وسیله و عامل برای تبلیغ و انتقال یک موضوع باشد.
در کشورمون از قدیم به کارهای هنری علاقه خاصی بوده و امروزه هم آدم های زیادی رو به خودش جذب کرده و کارهای خلاقانه استادان ایرانی چشم جهان را به خودش دوخته است.
استعدادهای هنری از کودک ایرانی گرفته تا میانسالان که میتوان با آنها کارهای بی نظیری انجام داد.
یکی از این هنرهای ایرانی، گروه های تئاتر(نمایش) می باشد که مخاطبان زیادی رو به خودش جلب کرده است.
در کشورمون گروه های نمایشی زیادی در نهادها،ادارات و غیره به فعالیت پرداخته و هنرجوهای زیادی را جذب و به افرادی ماهر تبدیل میکنند.
با حمایت و برنامه صحیح میشه اهداف کشور عزیزمون رو به مردم همیشه در صحنه و تمام جهانیان رساند.
در همین راستا مساجد هم بهترین گزینه برای فعالیت های هنری هستند تا پیام های لازم رو به مردم همان مناطق انتقال بدهند.
تجربه من : «از خوانندگی رپ های غیر مجاز تا طراحی لباس هنری ایرانی(از شیرین ترین تجربه هام هنری ام)»
22 بهمن ماه نزدیک بود و قرار بود بچه ها رو آماده کنیم تا سرود اجرا کنند. لباسی رو از مجتمع فرهنگی هنری ولایت که ساخت کشور خودمون هم بود تهیه کردیم. روز مراسم(22 بهمن ماه) رسید و گروه سرود برنامه خودشو اجرا کرد. روز بعدش که از خیابون رد میشدم یه جوانی صدام کرد. رفتم پیشش و ازم در مورد لباس گروه سرود پرسید. گفتم که از مجمتع فرهنگی هنری ولایت خریدم. ازم تشکر کرد و رفت.
الان دو سال از اون ماجرا میگذره و اون جوان داره بجای خوندن آهنگهای رپ داره آهنگ های انقلابی میسازه و لباس های گروه سرود ما رو خودش طراحی میکنه و از مربی های خوب گروه سرود مسجدمون هست. و با منو سایر بچه ها شده رفیق مسجدی…
این هنرمند عزیز میگه تمام روز وشبش شده بود آهنگ های غیرمجاز و رپ های خارجی. ولی با حضور در مراسم جشن انقلاب(22 بهمن ماه) به لباس دوخت داخلی(ایران) گروه سرود جذب میشه و تصمیم میگیره در گروه های هنری ایرانی فعالیت کنه.
ان شاءالله که موفق و سلامت باشند…
ندانی که ایران نشست منست
جهان سر به سر زیر دست ِ منست
هنر نزد ایرانیان است و بـــس
ندادند شـیر ژیان را بکــس
همه یکدلانند یـزدان شناس
بـه نیکـی ندارنـد از بـد هـراس
دریغ است ایـران که ویـران شــود
کنام پلنگان و شیران شــود
چـو ایـران نباشد تن من مـبـاد
در این بوم و بر زنده یک تن مباد
همـه روی یکسر بجـنگ آوریــم
جــهان بر بـداندیـش تنـگ آوریم
همه سربسر تن به کشتن دهیم
بـه از آنکه کشـور به دشمن دهـیم
چنین گفت موبد که مرد بنام
بـه از زنـده دشمـن بر او شاد کام
اگر کُشــت خواهــد تو را روزگــار
چــه نیکــو تر از مـرگ در کـــار زار
” حکیم ابولقاسم فردوسی “
«حمایت از کالای ایرانی»؛ این نام و شعار را رهبر انقلاب در پیام نوروزی برای سال 97 اعلام کردند. پیش از این و در سال‌های قبل نیز رهبر انقلاب بر حمایت از تولید و کار و سرمایه ایرانی تاکید کرده بودند اما آن نتیجه مطلوب حاصل نشد. حالا با فراخوان «حمایت از کالای ایرانی»، آحاد ملت هم خطاب قرار گرفته اند تا با حمایت از تولیدات فرزندان خودشان، چرخ اقتصاد و زندگی خانواده ایرانی را به حرکت درآورند.
از آنجا که رهبر انقلاب، راه حل چرخه اقتصاد کشور را حمایت از کالای ایرانی میدانند باید همه فعالان فرهنگی تربیتی در این راستا تلاش کنند تا موفقیت برای جامعه حاصل گردد.
پیشنهادات برای سرگروه های محترم حلقه های صالحین:
* مطرح کردن اقتصاد مقاومتی برای متربیان حلقه
* اجرایی کردن اقتصاد مقاومتی بین متربیان حلقه
* شناسایی استعدادهای متربیان و رشد
* شناسایی فرصت های اقتصادی محله و شهر
تنها راه موفقیت : عمل کردن به آنچه میدانیم به صلاح فردی و جامعه هست.
توصیه : بلند فکر باشید ولی بلند پرواز نه. در کارهایی که انجام میدهید عجله نکنید. اگر در کارهایتان موفق شدید و کارها بخوبی هم پیش رفت باز عجله نکنید و با احتیاط به جلو بروید چون راه های زیادی در راه دارید.
موفقیت ها هرچه زیاد بشه مشکلات هم زیادتر میشه. پس با افکار درست و با برنامه های مشاوره شده(مشورت و …) برای رسیدن به اهدافتان تلاش کنید.
حلقه صالحین ما فقط با 50 هزار تومان کار را شروع کرده و الان ماهی حدوداً یک میلیون در آمد داره.
شروع فعالیت ما چگونه بود؟
بچه ها خیلی علاقه داشتند یه کاری رو شروع کنیم که درآمد داشته باشه. کاری که هم برای بچه ها پول در بیاره و هم برای هزینه های فعالیت های پایگاه و مسجد.
قرار شد بچه ها پول جمع کنند تا یه کار کوچکی در خود مسجد شروع کنیم.ولی کل پول جمع شده بچه ها 50هزار تومن شد.
اولش خواستیم بیخیال بشیم. ولی بعدش تصمیم گرفتیم که لوازم التحریر بخریم حداقل وسایل مورد نیاز خود بچه ها رو تو مسجد بفروشیم.
خدا رو شکر کار بخوبی جلو رفت. کمی پول هم به 50 هزارتومن اضافه شد. به سال نو هم چیزی نمونده بود. هفته ای سه جلسه(حلقه صالحین) تو مسجد داشتیم. یکی از جلسات رو برای “کار آفرینی” اختصاص داده بودیم.با مشورت بچه ها تصمیم گرفتیم که تو نزدیکی عید حراجی باز کنیم. شکر خدا پول خوبی هم بدست آوردیم. الان یه مغازه اجاره کردیم و خدا رو شکر یه نفر صاحب کار شده و خرج فعالیت های فرهنگی هم در میاد.
اینم اضافه کنم که مدیریت یک موسسه فرهنگی دیجیتال را بدست گرفته و در فضای مجازی در بخش تولیدات رسانه ای فعالیت میکنیم.
تجربیات خودم که به شما دوستان عزیز تأکید میکنم : کارهای کوچک را بی ارزش ندانیم و به خودمان باور داشته باشیم.
در همین راستا یک مصراع شعر از خودم نوشتم که امیدوارم خوشتان بیاد.
رسد روزی که دریا را بدست آری…
وکیل الرعایا(کریم خان زند) نه شاهزاده بود و نه مدعی تاج و تخت. او یکی از فرماندهان سپاه نادر شاه بود که بعد از فروپاشی حکومت نادر شاه، اداره کشور را بدست گرفته و خود را وکیل الرعایا نامید.
یکی از روزهای کریم خان که درسی برای همه ما ایرانیان و جهان در مورد تکیه بر تولیدات داخلی شده است:
« ظروف چینی از طرف نمایندگان انگلستان به کریم خان زند اهدا شد. کریم خان از ظروف مسی کاشان برای غذا خوردن استفاده میکرد. یکی از بازرگانان به او گفت لایق وکیل الرعایا ظروف چینی است. کریم خان با شنیدن این حرف،هر دو ظروف را بر زمین زد.ظروف چینی همین که زمین افتاد شکست. ولی ظروف مسی کاشان سالم ماند. کریم خان گفت سلاح مردم ایران این است و باید با همین ظروف مسی آشنا و به ساخته های کشور خود خرسند باشند تا تهیدست و درویش نشوند.»
به تحقیق از (منابع) :
قرار بود اولین جلسه فضای مجازی رو تو مسجد تشکیل بدیم.
همه بچه ها تو جلسه حاضر شدند.
حاج آقا هم که مثل همیشه سر وقت تو جلسه حضور داشتند.
با قرائت قران حاج آقا موضوع جلسه رو بیان کردند.
قرار بود که یه گروه تو تلگرام ایجاد کنیم و اونجا دورهمی تشکیل بدیم.
همه نظراتشون رو میگفتن که فرمانده پایگاه هم تشریف آوردند.
بعد سلام علیک و احوالپرسی رفتیم سر موضوع…
حاج آقا از فرمانده پایگاهمون در مورد گروه های تلگرامی نظر خواستن. فرمانده نه سواد داشتن نه مدرک دانشگاهی.
ولی یه حرف خوبی رو زدن که الانم الانه همه بچه های مسجدمون با اون یه حرف دارن تو فضای مجازی فعالیت میکنند.
حرف فرمانده این بود:
«وقتی ما تو جبهه عملیات رو میخواستیم شروع کنیم فقط و فقط بخدا توکل میکردیم. هر مشکلی هم که جلومون میومد میگفتیم مشکل از تو بزرگتری هم هست. اونم خودت میدونی که خداست بعدش هم با رمزهای یا زهرا(س) و یا حسین(ع) عملیات رو شروع میکردیم.»
******
امروزه درسته مشکلات زیادتر شده، درسته درس و دانشگاه هست.
ولی از روی انصاف هم بگیم تو دهه های شصتی که زمان جنگ بود اونا هم درس و دانشگاه داشتن، اونا هم سر کار میرفتن. اون همه آدم که رفتن جبهه، بیکار که نبودن. هر کسی واسه خودش یه کاری داشت.
روزی فقط یک ساعت…
با فعالیت یک ساعت در روز میشه خیلی کارها انجام داد.
میشه در یک ساعت آینده یک نسل رو تغییر داد.
فقط یک ساعت…
هفته ای چند جلسه در حسینه ها،هیأت ها و مراسم های معنوی فرهنگی شرکت میکنیم؟!!!
از خودمون از این جور سوال ها گاهی وقتا بپرسیم.
برای چی مراسم برگزار میشه؟!!!
قراره کی سخنرانی کنه؟
چه کسانی عامل اجرایی این برنامه هستن و هدف چیه؟!
سخنرانی.
بله سخنرانی سخنرانی سخنرانی.
مهم نیست که چند دقیقه باشه. مهم حرفهایی هست که باید زده بشه.
حرفهایی که باید مردم رو آگاه کنه.
وقتی زمانی رو اختصاص میدن به یک سخنران، یعنی مدیریت آن زمان در دست سخنران هست.
اینکه مردم گوش میکنند، اهمیت میدن یا نه رو کاری نداریم. مهم اینه که وظیفه سخنران،سخنرانی کردن هست.
برای ما باید این مهم باشه که محتوای سخنرانی چقدر با ارزش بوده نه اینکه تعداد حاضرین مراسم و غیره.
اگر سخنرانی واقعا عالی بود. اگر محتوای با ارزشی در سخنرانی وجود داشت یقیناً مردم رو جذبش کرده وگرنه که هیچ.
**** «حرفی که از دل بر آید لاجرم بر دل نشیند» ****
جوانان بیشتر از همه چیز به رفاقت اهمیت میدهند. رفاقتی که حاضرند حتی زندگی شان را فدا کنند.
اینجا طلاب های عزیز باید وارد صحنه بشوند. اگر طلاب ها یک طرف این رفاقت قرار نگیرند مسلم هست که دشمنان بجای آنها قرار خواهند گرفت.
اگر حرفها صادقانه،واقع بینانه و قابل درک برای جوانان باشه پیروز میدان هستیم.
ایده : رفاقت و همکاری با فعالان مسجدی،هیأتها،بسیج و …
با کمک فعالان مساجد افراد تأثیر گذار محله را شناسایی و کادر سازی کرده و میشه کلی برنامه اجرا نمود که یکی از آنها حمایت از کالای ایرانی هست.
