مَنِ فعالِ فرهنگی در خواب بودم...
«تومان کوینگ»، لباس محلی قدیم اردبیلی ها. متأسفانه با گذشت زمان این لباس محلی داره بین زنان و دختران کم دیده میشه که از آن استفاده کنند.
یه روز تو خونه داشتم تلویزیون نگاه می کردم که مستندی از شبکه پنج پخش میشد که در مورد لباس های محلی استان اردبیل بود. تا آخرش برنامه رو دنبال کردم و برای من خیلی جالب بود که به عنوان یه فعال فرهنگی از چنین موضوع بزرگی داریم ساده می گذریم.
چند روزی بود فکرم را به خودش درگیر کرده بود.
قرار بود که یه نمایشگاه تو محله برپا کنیم.
اتفاقاً موضوع هم در مورد حجاب و عفاف بود.
تمام سعی خودمو کردم تا یه لباس محلی اردبیل رو پیدا کنم تا اینکه در نمایشگاه در دید مهمانان بزاریم.
خدا رو شکر لباس رو از یجایی تهیه و تو نمایشگاه گذاشتیم.
اهالی محله و سایر محلات هم به نمایشگاه برای بازدید آمده بودند. حتی مهمان از سایر شهرها هم داشتیم که اصالتأ اردبیلی بودند و خونه فامیل هاشون اومده بودند.
لباس محلی هم که به چشم همه دختران و زنان بازدیدکننده افتاده بود و حتی لباس رو واسه خرید میخواستند ولی ما اونو امانت گرفته بودیم. لباسی که از بین زنان و دختران برداشته شده و کمتر زنانی هستند که از آن استفاده میکنند. زنانی که سالخورده و از نسل های اجدادی ما…
مَنِ فعالِ فرهنگی در خواب بودم…
(الان چند سال از ماجرای نمایشگاه میگذره. خدا رو شکر با حمایت اهالی محله یک تولیدی لباس راه اندازی شده توسط بانوان که لباس محلی هم تولید میشه. تازه لباس اکثر عروسی های محلمون لباس محلی هست حتی سوغاتی به سایر شهرها هم میره…)
پیام یک سرباز کوچک فرهنگی: لطفاً نگیم مردم نمیخوان یا فراموش کردن. بلکه مردم را بخوانیم…
مردمان ایران،همان دلاوران و شیرزنان هشت سال دفاع مقدس هستند…
یاشاسین ایران.
یاشاسین ایران مردمی…